بسم الله...

 

قاصدکی در عطر بهار رها شد...

هرکس رسید،

زیبایی پرواز را در گوشش زمزمه کرد...

تجربه ی اولین پرواز؛ حتی نتوانست آغاز شود! چه رسد به . . .

دستی آمد،

پرِ پروازش را چید و رفت...

تمام دارایی اش این شد:

     یک دنیا خیالِ پرواز،

   بالهای قیچی زده،

        کوله باری سنگین

              و خبرهایی که هیچگاه به صاحبش نرسید . . .

 

نوشته شده در چهارشنبه 92/2/4ساعت 11:56 صبح توسط قاصدک نظرات () |