زمان چنان مشت گره کرده بر در می کوفت که...

چارچوب لبخندهایم می لرزید

اما من، مصمم تر

آلبوم خاطراتمان را ورق می زدم

زمان یکباره ربود

تمام آن را...از چشمانم

آه...

کم کم سبک می شوم!

نوشته شده در سه شنبه 90/7/5ساعت 7:15 عصر توسط قاصدک نظرات () |