وقتی خبر در گذشت محمد نوری رو از اخبار شنیدم.....

                                                                 نفسم تو سینه سنگ شد

                                                                                    دهانم خشکِ خشک بود

کی باورش می شه! استاد اخلاق و هنر
پیشکسوت بزرگ موسیقی سنتی ایرانی

با صدای زیبایی که داشت، با ترانه هایی که خوند و مقام ایران رو بالاتر برد‍‍، حالا یک ملت رو اینطور در سیل غمش فرو بِبَره؟
با رفتن هنرمندان نامی کشورمون، حفره هایی ایجاد می شه که هیچ چیز جای خالی اونا رو نمی تونه پُر کُنه
با اینکه میدونیم ایشون یک پدیده ی غیر قابل تکرار بودن، اما شاید ===>(امیدواریم) موفقیت شاگردان این مرد بزرگ، بتونه این درد سنگین رو کمی تسکین بده

او بزرگ مردِ احساس بود...
مردی که به گفته ی وی هیچگاه خودش را در اوج ندید و با زیر بنایی سست به اوج رفت...
او گفت در قله ماندن کار هرکس نیست، کار خودش هم نیست ــ آن که به سرعت اوج میگیرد، با همان سرعت سقوط میکند
رمز ماندگاری را در این میدید: طوری باید به اوج رفت که بی برگشت باشد

آری....
در آخر، اوج گرفتنش بی برگشت بود
ولی من هنوز از این پایین صدای لالایی لای او را می شنوم

ما برای آنکه ایران خانه خوبان شود رنج دوران برده ایم
روحش شاد

+با صدای زیبایش مریم را خیلی صدا کرد... اما جوابی نشنید

++انقدر برای خودش لالایی خوند تا مثل مریم چشماش بسته شد

+++صداش آشنا بود - لالایی هاش دلنشین